ஆசாரக்கோவை:-
ஆசாரக்கோவை, மக்கள் அன்றாட வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய முறைகளை விளக்கிக்
கூறுகிறது. ஆசாரம் என்றால் நல்ல முறையில் நடத்தல் என்பது பொருள். பொதுவாகக்
கடவுள் வழிபாடு செய்கிறவர்கள் தினம் நீராடித் தூய ஆடை உடுத்து நல்ல உணவு
உட்கொண்டு வாழ்கின்றனர். அவர்களை ஆசாரத்தோடு வாழ்கின்றவர்கள் என்று கூறுகிறோம்.
காலப்போக்கில் கடவுள் வழிபாடு செய்து நல்ல நெறிகளைக் கடைப்பிடித்துப் புறத்தே
தூய்மையாக உடையவர்கள் ஆசாரம் உடையவர்கள் என்றாகிவிட்டது. இது முற்றிலும்
தவறானது. உள்ளும், புறமும் தூய்மை உடைமையே ஆசாரமாகும். இவ்விருவகை
ஆசாரத்தைப் பற்றியும் கூறுவதுதான் ஆசாரக்கோவை.
1. ஆசாரக்கோவை
:-
ஆசாரக்கோவை என்பதற்கு ஒழுக்கங்களின் தொகுதி
என்பது பொருளாம். இந்த நூலினுள் ஆசார வித்து (1),
ஆசாரம் எப்பெற்றியானும் படும் (96), ஆசாரம் வீடு பெற்றார்
(100) என்று வரும் இடங்களில் ஆசாரம் என்ற சொல்
ஒழுக்கம் என்னும் பொருளிலேயே பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இந்த நூலுக்கு மூல நூல் ஆரிடம் என்ற வடமொழி நூலாகும்.
இந்த நூலை இயற்றியவர் கயத்தூர்ப் பெருவாயின் முள்ளியார்.
வண்கயத்தூர் என்பது இவரது ஊர்ப் பெயர். முள்ளியார்
என்பது இவரது இயற்பெயர். ஆர் எயில்
மூன்றும்
அழித்தான் அடியேத்தி என்ற (எயில் - மதில்; மூன்று
மதில்களை அழித்தவன் சிவபெருமான்) சிறப்புப்
பாயிர
அடிகளால் இவர் சைவ சமயத்தவர் எனலாம்.
ஆசிரியருடைய காலம் கி.பி. ஐந்தாம் நூற்றாண்டு என்பர்.
இந்நூல் பாயிரம் நீங்கலாக நூறு வெண்பாக்களைக்
கொண்டது. குறள் வெண்பா, சிந்தியல் வெண்பா, இன்னிசை
வெண்பா, நேரிசை வெண்பா, பஃறொடை வெண்பா என
வெண்பாவின் வகைகள் யாவும் இந்த நூலில்
காணப்படுகின்றன. அடிப்படை ஒழுக்கங்களைத் தவிர
நாள்தோறும் வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிக்க வேண்டியவை
இவை, தவிர்க்க வேண்டியவை இவை என்பதையும் இந்நூல்
தெளிவாகக் கூறுகின்றது. பேரறிஞர்கள் தம் அனுபவத்தில்
ஆராய்ந்து சொன்ன ஒழுக்க நெறிகள் இந்த
நூலில்
குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன என்பது தெரிய வருகிறது. அறம்,
பொருள், இன்பம் ஆகிய மூன்று உறுதிப் பொருள்களும் இந்நூலுள் விரவி (கலந்து) நிற்பதைக் காணலாம்.
அன்றாட வாழ்க்கையில் நாம் காலையில் எழுந்திருக்கிறோம்.
நீராடுகிறோம்.உணவு உண்ணுகிறோம்.
அவரவர்
வாழ்க்கைக்கும் இயல்புக்கும் தகுந்தாற்போல் அவரவர்
விருப்பம்போல் காலையில் எழவும், குளிக்கவும் உண்ணவும்
செய்கிறார்கள். இந்த அன்றாட வாழ்க்கை முறைகளில் கூட
நாம் ஒரு நெறிப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதை,
பெருவாயின் முள்ளியார் இந்நூலில் சொல்கிறார்.
‘தொட்டிற் பழக்கம் சுடுகாடு மட்டும்’ என்பது பழமொழி.
இளம்பருவம் முதல் நல்ல பழக்க வழக்கங்களைக்
கைக்கொண்டால் பின்னர் நற்பண்புகள் உருவாக வழிவகுக்கும் என்ற கருத்தின் அடிப்படையில்
இந்நூல்
அமைந்துள்ளது.
இன்னின்ன செய்யத் தக்கவை, இதனால் இன்ன நலம்
உண்டாகும் என்பதும் இன்னின்ன செய்யத்
தகாதன,
அவற்றைச் செய்யின் இன்னின்ன கேடுகள் உண்டாகும்
என்பதும் இந்நூலில் தெளிவாக விளக்கப்படுகின்றன.
4.1 பின்பற்ற
வேண்டிய நெறிகள்:-
இது வாழ்க்கையில் மேற்கொள்ள வேண்டிய
சிறந்த வழிமுறைகளைக் குறிப்பிடுவது ஆகும். நல்லொழுக்கங்களுக்குக் காரணமான
நற்குணங்கள், வணங்க வேண்டியவர்கள், அறம் செய்தல், ஏனைய உயிர்களுக்குத் தீங்கு
செய்யாமை போன்றவற்றைப் பற்றிப் பெருவாயின் முள்ளியார் விவரிக்கின்றார்.
4.2 நற்பண்புகள்:-
4.2 நற்பண்புகள்:-
ஆசாரக்கோவை முதற் பாடலிலே
நல்லொழுக்கங்கட்கு வித்தாக, காரணமாக விளங்குவன எவை என்று வரையறை செய்து எட்டு
நற்குணங்களைக் கூறுவதைக் காணலாம். நன்றியறிதல், பொறுமை, இன்சொல், எவருக்கும்
இன்னாதன செய்யாமை, கல்வி, ஒப்புரவறிதல், அறிவுடைமை, நல்லினத்தாரோடு சேர்தல்
என்ற இந்த எட்டு வகைப் பண்புகளும் நல்லோரால் சொல்லப்பட்ட ஆசாரங்களுக்குக்
காரணம் ஆகும் என்கிறார் ஆசிரியர். எல்லா நீதி நூல்களும் சொல்லக்கூடிய இந்த
எட்டுப் பண்புகளையும் முதற்பாடலிலேயே குறிப்பிட்டுச் சொல்லி விடுகிறது, ஆசாரக்கோவை.
4.3 வணங்கத் தக்கவர்:-
4.3 வணங்கத் தக்கவர்:-
பக்தியின் அடிப்படையில் அவரவர் விரும்பும் தெய்வத்தை
வணங்குதல் நம்முடைய மனச் செருக்கை அடக்கும் ஒரு
சிறந்த நெறியாகும். காலையில் எழுந்தவுடன் பல்துலக்கிச்
சுத்தம் செய்து தாம் வணங்கும் தெய்வத்தைத் தாம் அறியும்
நெறியால் வணங்குக என்கிறார். பெருவாயின் முள்ளியார்
(ஆசாரக்கோவை - 9).
தம்மைவிடப் பெரியவர்களிடம் மதிப்பும் மரியாதையும்
காட்டுவதே உயர்ந்த பண்பு. சிறு வயதிலிருந்தே அதைப்
பழகிக்கொள்ள வேண்டாமா? அதனை ஒரு சிறந்த நெறியாகக்
கூறுகிறது ஆசாரக்கோவை. அரசன், ஆசிரியர், தாய், தந்தை,
நம்மைவிடப் பெரியவர் அனைவரையும் தொழுது வணங்க
வேண்டும் என்பதே எல்லோரும் கண்ட நெறி என்கிறது.
| அரசன் உபாத்தியான் தாய்தந்தை
தம்முன் நிகரில் குரவர் இவரிவரைத் தேவரைப் போலத் தொழுதெழுக என்பதே யாவரும் கண்ட நெறி |
|
(ஆசாரக்கோவை - 16)
|
|
(குரவர் = பெரியோர்)
இயன்ற இடங்களில் எல்லாம் தம்மால் முடிந்தவரை
அறம்
செய்ய வேண்டும் என்பதை வள்ளுவர்,
| ஒல்லும் வகையான் அறவினை ஒவாதே
செல்லும் வாயெல்லாம் செயல் |
|
(குறள் :33)
|
|
என்று கூறுகிறார். திருமண நாளின் கண்ணும், தேவர்க்குரிய
சிறப்பு நாளின் கண்ணும், முன்னோர்க்குச் சிறப்புச் செய்யும்
நாளின் கண்ணும், விழா நாட்களிலும், யாகம் செய்யும்
போதும் தானம் செய்வதுடன் விருந்தினர்க்குச் சோறிட
வேண்டும் என்கிறது ஆசாரக்கோவை (48). தானத்தில்
சிறந்தது அன்னதானம். போதும் போதும் என்று சொல்லும்
வண்ணம் கொடுக்க முடிந்த தானம் இதுவே. ஆகவே அதை
வலியுறுத்திக் கூறுவதைக் காணலாம்.
நல்லறிவுடையவர் நிறைஉவா (பௌர்ணமி) நாளில் மரங்களை
வெட்ட மாட்டார்கள். பல் தேய்ப்பதற்குக் கூட மரத்திலிருந்து
குச்சியை ஒடிக்க மாட்டார்கள். நிறைமதி நாளில் மரம், செடி,
கொடி முதலிய உயிர்களுக்குக் கூட ஊறு செய்யலாகாது.
குரவர் உரையிகந்து செய்யார்
விரதம்
குறையுடையார் தீர மறவார் - நிறையுவா மெல்கோலும் தின்னார் மரம்குறையார் என்பதே நல்லறி வாளர் துணிவு |
|
(ஆசாரக்கோவை - 17)
|
|
(மெல்கோல் = பற்குச்சி,
குறைத்தல் = வெட்டுதல், நிறையுவா = பௌர்ணமி நாள்)
என்ற பாடலில் இக்கருத்தை வலியுறுத்திப் பாடுவதைப் பாருங்கள்!
என்ற பாடலில் இக்கருத்தை வலியுறுத்திப் பாடுவதைப் பாருங்கள்!
4.6 கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய நெறிகள்:-
நாம், நம் வாழ்க்கையில் முன்னேறுவதற்குப்
பிறரிடமிருந்து கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய நெறிகள் பல உள்ளன. நம்மைச் சுற்றி
வாழும் உயிரினங்களின் பழக்க வழக்கங்களிலிருந்து சிலவற்றைக் கற்று கொள்கிறோம்,
அதைப்போல நம் உடலைப் பாதுகாப்பதற்காக உண்ணும் உணவை எவ்வாறு உண்ண வேண்டும்
என்பதையும் பிறரிடமிருந்து தெரிந்து கொள்கின்றோம். இவை பற்றிய செய்திகளை
ஆசாரக்கோவை எடுத்துரைக்கிறது.
மனிதர்கள் தம்மைச் சுற்றியுள்ள பறவைகள், விலங்குகள்
ஆகியவற்றிடமிருந்தும் சில நல்ல பழக்கங்களைக் கற்றுத்
தம் வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்கிறார்
பெருவாயின் முள்ளியார். சிறிய எறும்பும் கிடைக்கின்றபோதே
உணவுப்பொருளை எதிர்காலத்திற்காகச் சேமித்து வைத்துக்
கொள்ளும். தூக்கணாங்குருவி குளிர், காற்று முதலியவற்றால்
இடையூறு ஏற்படாத வகையில் தனக்குரிய வீட்டைக் கட்டிக்
கொள்ளும். காக்கை தன் இனத்தாரை அழைத்த பின்னரே
உண்ணும் பழக்கமுடையது. இம்மூன்று பழக்கங்களையும் தம்
வாழ்க்கையில் கடைப்பிடித்தவர் சிறப்புறுவர். சுறுசுறுப்பும்,
எதிர்காலச் சேமிப்பும், சுற்றத்தாரை அழைத்து உண்ணலும்
சிறந்த வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டுவன அல்லவா? இவற்றைச்
சொல்லும் பாடலைப் பார்ப்போமா?
நந்தெறும்பு தூக்கணம்புள் காக்கை
யென்றிவைபோல்
தங்கருமம் நல்ல கடைப்பிடித்துத்-தங்கருமம் அப்பெற்றியாக முயல்பவர்க்கு ஆசாரம் எப்பெற்றி யானும் படும் |
|
(ஆசாரக்கோவை - 96)
|
|
(நந்து = ஆக்கமுள்ள, சேகரிக்கும்; ஆசாரம் = ஒழுக்கம்;
பெற்றி = தன்மை; படும் = சிறப்படையும்)
உடலைப் பாதுகாக்க உணவு அவசியம் அல்லவா! அந்த
உணவை எவ்வாறு உண்ண வேண்டும் என்பது பற்றியும்
உண்ணுதல் தொடர்பாக நாம் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய
நெறிகள் பற்றியும் ஆசாரக்கோவையில் பல பாடல்கள்
சொல்லுகின்றன.
உடல் தூய்மையைக் காப்பது உடல் நலத்திற்கு முதற்படி
அல்லவா? நீராடிய பின்னரே உண்ண வேண்டும் (ஆசாரக்கோவை-18). உணவினைத் தொழுது, சிந்தாமல் உண்ண
வேண்டும் (ஆசா கோவை - 20). எப்படி உண்ணக்கூடாது?
படுத்தோ, நின்றோ வெளியிடையில் இருந்தோ கட்டில் மேல்
இருந்தோ உண்ணல் கூடாது.
இது போன்ற கருத்துகள் நாம் பின்பற்ற வேண்டிய நல்ல நெறிகள் அல்லவா? உணவுப்பொருளை வீணாக்கக்கூடாது.
கிழக்குத் திசை நோக்கி இருந்து உண்ண வேண்டும் (ஆசா
கோவை - 20, 23).
பிறநாடுகளில் உணவுப் பொருள்களில் எதை முதலில் உண்ண வேண்டும், எதைக் கடைசியில் உண்ண வேண்டும் என்ற
பழக்கங்கள் உள்ளன அல்லவா? அதுபோல் நம் நாட்டிலும்
உண்டு. நம் முன்னோர் அதனையும் அறிந்து வைத்துள்ளனர்.
முதலில் இனிப்பான பண்டங்களை உண்ண வேண்டும்.
இறுதியில் கசப்பானவற்றை உட்கொள்ள வேண்டும். வேறு
சுவைப் பொருள்களை இடையே சுவைத்தல் வேண்டும்.
பாடலைப் பார்ப்போமா?
கைப்பன எல்லாம் கடைதலை தித்திப்ப
மெச்சும் வகையால் ஒழிந்த இடையாகத் துய்க்க முறை வகையால் ஊண் |
|
(ஆசாரக்கோவை - 25)
|
|
(கைப்பன = கசப்பன, கடை
= கடைசி, தலை = முதல், துய்க்க = உண்க)
உண்டபின் வாயை நன்கு கொப்புளித்து எச்சில் இல்லாத
வகையில் சுத்தம் செய்து தண்ணீர் குடிக்க
வேண்டும்
என்பதும் சொல்லப்படுகிறது (ஆசா கோவை - 27). இது
உடல் நலத்தோடு வாழ வழி காட்டுகிறது அல்லவா?
விருந்தினர், மிக மூத்தோர், பசுக்கள், பறவைகள், பிள்ளைகள்
இவர்களுக்குக் கொடுத்த பின்னரே ஒருவர் உணவு உண்ண
வேண்டும் என்ற உயர்ந்த பண்பாட்டினையும் ஒரு பாடல்
எடுத்துச் சொல்கிறது (ஆசா கோவை - 21).
நாம் எப்படி உணவு உண்ண வேண்டும், எப்படி நீர் பருக
வேண்டும் என்பன போன்ற சாதாரண செய்திகளும் இங்கு
நல்ல ஆசார அடிப்படையில் அமையும்
அறிவுரைகளாகின்றன.
தண்ணீரை இரு கையாலும் குடித்தலாகாது. (ஆசா கோவை
- 28) உண்ணும் போது உணவிலே கருத்துடையவனாய்
உண்ணல் வேண்டும் (ஆசா கோவை-20).
மனக்கவலையால் பிறிதொன்றை நினைத்துக் கொண்டு
உண்டால் அது உடல் நலத்துக்குக் கேடாகும்
என்ற
கருத்தைச் சொல்கிறது மேற்கூறிய பாடல் வரிகள்.
இனி, பிறரை உண்பிப்பதாகிய விருந்தோம்பல்
பற்றி
ஆசாரக்கோவை என்ன சொல்கிறது என்று பார்ப்போமா?
விருந்தினர் நம் முகத்தைப் பார்த்தே நம்
உள்ளத்தில்
இருப்பதை உணர்ந்து கொள்வார்கள். நம் முகம் மாறிவிட்டால்
அவர்கள் உள்ளமும் மாறிவிடும். விருந்தினர் அனிச்ச மலரை
விட மென்மையானவர்கள். அதனால் சிரித்த முகத்தோடு
அவர்களை வரவேற்க வேண்டும். பின்னர் இனியவை கூற
வேண்டும். அவர்கள் கால் கழுவ நீரும், படுக்கப்பாயும்,
அமர இருக்கையும் அளித்து அவர்களைப் பாராட்ட
வேண்டும். இதன்பின்னர், நல்ல உணவு படைத்து அவர்
பசியைப் போக்குதல் வேண்டும் என்பதை,
முறுவல் இனிதுரை
கால்நீர் மணைபாய்
கிடக்கையோடு இவ்வைந்து மென்ப தலைச்சென்றார்க்கு ஊணொடு செய்யும் சிறப்பு |
|
(ஆசாரக்கோவை - 54)
|
|
(முறுவல் = புன்னகை; இனிதுரை
= இனிய பேச்சு; கிடக்கை = படுக்கை; தலைச் சென்றார் = விருந்தினர்)
4.9 அன்றாட வாழ்க்கை நெறி:-
அன்றாட வாழ்வில் நாம் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய சில நல்ல
நெறிகளை ஆசாரக் கோவை எப்படிச் சொல்கிறது என்று
பார்ப்போமா?
• தூய்மை பற்றியன
• தூய்மை பற்றியன
முதலில் நம் இல்லத்தை எப்படிப் பாதுகாத்தால்
நமக்கு
நன்மை கிடைக்கும்? அதிகாலையில் எழுந்து வீட்டைச்
சுத்தம் செய்து பாத்திரங்களைத் துலக்கி வீடு முழுவதும்
சாண நீர் தெளித்துத் தூய்மைப்படுத்த வேண்டும். பின்னரே
அடுப்பினுள் தீ மூட்டுதல் வேண்டும் (ஆசா கோவை-46). இவ்வாறு செய்வதால் சுற்றுப்புறம் தூய்மை அடையும்.
சுற்றுப்புறச் சூழல் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் என்பதை,
அக்கால மக்கள் அறிந்திருந்ததை உணர முடிகிறது.
மேலும், குளம் முதலிய நீர் நிலைகளில் நீராடும் காலத்து
எச்சில் உமிழ்தல் முதலியன செய்யக்கூடாது என நீரின்
தூய்மையைப் பாதுகாக்க வேண்டுவதைக் குறிப்பிடுகிறது ஒரு பாடல் (ஆசா கோவை - 14). இப்பாடல்
பஞ்ச
பூதங்களுள் ஒன்றாகிய நீர் மாசுபடாமல் இருக்க வேண்டும்
என்று அக்கால மக்களும் கருதியதைப்
புலப்படுத்துகிறதல்லவா?
• பண்புகள் பற்றியன
பெரியோர் உவந்தனவற்றைத் தாம் விரும்புதலும்,
தம்
இல்லத்தின்கண் கீழ்மைப் பண்புடையவரை அழைத்துச் செல்லாதிருத்தலும், தம்மோடு பழக்கமில்லாத சிறுவராய்
இருப்பினும் இகழாதிருத்தலும் நன்னெறிகளாக
ஆசாரக்கோவை காட்டுகிறது (ஆசா கோவை - 68).
மனிதராய்ப் பிறந்தவர் மற்றவரை மதிக்கும் மாண்புடையவராய்
இருக்க வேண்டும். மனத்தில் கருணையும், அருளும்,
அன்பும், பணிவும் இருக்க வேண்டும்.
அவர்களே மற்றவர்களால் போற்றப்படுவர் என்று மனிதனுக்கு இருக்க
வேண்டிய உயர் பண்புகளை உரைக்கிறது ஒரு பாடல்.
அந்தணர், தவம் உடையவர், சுமையை
உடையவர்,
நோயுற்றவர், மூத்தவர், இளையவர், பசு, பெண்கள் என்னும் இவர்களுக்கு வழி விட்டு விலகினவர்களே மக்களால்
போற்றப்படுவர் என்கிறது மற்றொரு பாடல்
(ஆசா கோவை -64). இஃது அக்கால மக்களின் மனித
நேய
உணர்வைப் பிரதிபலிக்கிறது.
சான்றோர் நிறைந்த அவையில் அறிஞர் அங்க சேட்டை
செய்யமாட்டார், கடுஞ்சொல் கூறமாட்டார், இருவராக
இருந்து பேசுமிடத்திற்குப் போகமாட்டார் என்று அறிஞர் செயல் கூறி நன்னெறி உரைக்கிறது ஆசாரக்கோவை.
இருவர் தனியே இருந்து பேசுமிடத்திற்குப் போகல் ஆகாது (ஆசா கோவை - 93) என்ற அறிவுரையில்
பல
நுட்பங்களைக் காணலாம். இருவர் பேசிக்கொள்வது மற்றவர் அறியக் கூடாத இரகசியமாக இருக்கலாம்.
அவர்கள் அந்தரங்கத்தில் குறுக்கிடக் கூடாது என்ற மனித
நாகரிக மாண்பினைச் சொல்லும் அறவுரையல்லவா இது!
4.10 விலக்கக் கூடியன:-
நன்னெறிகளைக் கூறும் ஆசாரக்கோவை
விலக்கக் கூடியன எவை என்பதையும் கூறுகிறது. பிறர் மனை நயத்தல், கள்ளுண்ணல்,
களவு செய்தல், கொலை செய்தல், சூதாடல் போன்றவை இகழ்ச்சிக்கும், நரகத்திற்கும்
காரணமான செயல்கள் ஆகும். எனவே இவை விலக்க வேண்டியன என்று வலியுறுத்துகிறார்
ஆசிரியர் (ஆசா கோவை - 37).
ஒரு தீமை தொடர்ந்து பல தீமைகளுக்குக்
காரணமாகிறது. பொய் பேசுதல், கோள் சொல்லுதல், பிறர் பொருளுக்கு ஆசைப்படல்,
பொறாமை கொள்ளுதல் என இவை நான்கினையும் நினைக்கவும் கூடாது. நினைத்தால் இம்மையில்
பிச்சையெடுக்கும்படி வறுமை வரும். மறுமையில் நரகத்தில் செலுத்திவிடும் என்று
கூறி மக்களை நல்வழிப்படுத்துகிறது (ஆசா கோவை - 38).
ஒருவன் பேச்சு எப்படி இருக்க வேண்டும்? வஞ்சனையின்றி
இருக்க வேண்டும். பயன் உடையதாய் இருக்க வேண்டும்.
எப்படி இருக்கக் கூடாது? ஒருவன் பேசும்
மொழி
வஞ்சனையாய் இருக்கக் கூடாது. பயனற்ற சொல்லாய்
இருக்கக் கூடாது. நாவடக்கமின்றிப் பேசுதல் கூடாது. பிறரைப்
பழித்துரைக்கக் கூடாது. நிலையான நல்லொழுக்கம் உள்ளவர்
செயலாக இவற்றைச் சொல்கிறது ஆசாரக் கோவை.
| படிறும் பயனிலவும் பட்டி யுரையும் வசையும் புறனும் உரையாரே யென்றும் அசையாத உள்ளத்தவர் |
|
(ஆசாரக்கோவை - 52)
|
|
(படிறு = வஞ்சனை; பயனில
= பயனற்ற சொல்; பட்டி உரை = நாவடக்கமில்லாத சொல்; வசை = தூற்றுதல்;
புறன் = கோள்; அசையாத = உறுதியான)
இன்னும் எவற்றையெல்லாம் தவிர்க்க வேண்டும் என்று
பார்ப்போமா? நாம் பிறர்க்கு உதவி செய்ய
வேண்டும்.
அதை நாமே பாராட்டிக் கூறக் கூடாது. பிறர்
இட்ட
உணவை இகழ்தல் கூடாது. தம் அறச் செய்கையையும்
நோன்பையும் தாமே புகழ்தலும் தகாது. ஆகையால்
இவற்றைத் தவிர்க்க வேண்டும் (ஆசா கோவை - 88).
உலகியலில் ஒருவர் எங்காவது புறப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும்
பொழுது எங்குப் போகிறீர்கள் என்று கேட்கக் கூடாது என்பர்.
கிளம்பும் பொழுது பின்னால் நின்று அழைக்கக் கூடாது,
தும்மக் கூடாது என்பர். பெருவாயின்
முள்ளியாரும்
ஒரு பாடலில் இவற்றைச் சொல்கிறார். பாடலைப் பாருங்கள்.
| எழுச்சிக்கண் பிற்கூவார் தும்மார்
வழுக்கியும் எங்குற்றுச் சேறீரோ என்னாரே முன்புக்கு எதிர்முகமா நின்று உரையார் இருசார்வும் கொள்வர் குரவர் வலம் |
|
(ஆசாரக்கோவை - 58)
|
|
(கூவார் = கூப்பிட மாட்டார்; சேறீரோ
= செல்கின்றீர்; இருசார்வு = இரண்டு பக்கங்கள்)
பேச்சு ஒரு கலை, ஒரே செய்தியை ஒவ்வொருவரும்
ஒவ்வொரு வகையாகச் சொல்வர். பலரும் பாராட்டும்
வண்ணம் தக்கபடி சொல்வதன்றோ முறை! இது
பற்றி
ஆசாரச் கோவை என்ன சொல்கிறது? மிக விரைவாக
ஒருவரிடம் ஒரு செய்தியைச் சொல்லக்
கூடாது.
பொய்யுரையும் மிகைப்படுத்தலுமின்றிக் கூறுதல் வேண்டும்.
எதைச் சொல்ல நினைக்கிறோமோ அதைச் சுருக்கமாகத்
தெளிவாகச் சொல்லத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். பாடலைப்
பார்ப்போம்.
விரைந்துரையார் மேன்மேல் உரையார்
பொய்யாய்
பரந்துரையார் பாரித்துரையார் - ஒருங்கனைத்தும் சில்லெழுத்தி னாலே பொருளடங்கக் காலத்தால் சொல்லுக செவ்வி யறிந்து |
|
(ஆசாரக்கோவை -76)
|
|
(விரைந்து = வேகமாக; மேன்மேல்
= அடுத்தடுத்து; பரந்து = விரித்து; பாரித்து = விவரித்து;
சில்லெழுத்து =
சில சொற்கள்)
வள்ளுவரும் சொல்வன்மை உடையவரை வெல்வது அரிது
(647) என்பர். சொல்வன்மை உடைய அனுமான் சொல்லின்
செல்வர் என்று பாராட்டப்படுகிறார் அல்லவா?
ஒருவர் செய்யும் செயல்களே அவர் எத்தகைய பண்பை
உடையவர் என்பதைக் காட்டும் அல்லவா?
ஒரு பொருளை வீசி எறிதல், கல்லெறிதல், மற்றவரை இகழ்ந்து
பேசுதல், கை தட்டல் முதலியன தீயொழுக்கம் உடையார்
செயல்களாம். எனவே, இவற்றை விலக்க வேண்டும் என்கிறது
ஆசாரக்கோவை (53).
கிடைத்தற்கரியது என்று தெரிந்தவற்றை விரும்புதலும் இழந்த
பொருளுக்கு வருந்தலும், அரிய துன்பத்திற்கு
மனம்
கலங்குதலும் பயனற்ற செயல்கள், இந்தப்
பயனற்ற
செயல்களை விலக்க வேண்டும் என்கிறார் பெருவாயின்
முள்ளியார் (ஆசா கோவை - 89)
பெருவாயின் முள்ளியாரின் ஆசாரக்கோவை
(கடைச்சங்க காலத்தை சேர்ந்த பதினெண்கீழ்க்கணக்கு
நூல்களில் ஒன்று ஆசாரக்கோவை)
(கடைச்சங்க காலத்தை சேர்ந்த பதினெண்கீழ்க்கணக்கு
நூல்களில் ஒன்று ஆசாரக்கோவை)
(பஃறொடை வெண்பா)
நன்றி யறிதல் பொறையுடைமை இன்சொல்லோடு
இன்னாத எவ்வுயிர்க்கும் செய்யாமை கல்வியோடு
ஒப்புரவு ஆற்ற அறிதல் அறிவுடைமை
நல்லினத் தாரோடு நட்டல் இவைஎட்டும்
சொல்லிய ஆசார வித்து
2. ஒழுக்கம் தவறாதவர் அடையும் நன்மைகள்
(இன்னிசை வெண்பா)
பிறப்பு நெடுவாழ்க்கை செல்வம் வனப்பு
நிலக்கிழமை மீக்கூற்றம் கல்விநோ யின்மை
இலக்கணத்தால் இவ்வெட்டும் எய்துப என்றும்
ஒழக்கம் பிழையா தவர்.
3. தக்கிணை முதலியவை மேற்கொள்ளல்
(இன்னிசை சிந்தியல் வெண்பா)
தக்கிணை வேள்வி தவம்கல்வி இந்நான்கும்
முப்பால் ஒழுக்கினால் காத்துய்க்க - உய்க்காக்கால்
எப்பாலும் ஆகா கெடும்.
4. முந்தையோர் கண்ட நெறி
(இன்னிசை வெண்பா)
வைகறை யாமம் துயிலெழுந்து தான்செய்யும்
நல்லறமும் ஒண்பொருளும் சிந்தித்து வாய்வதில்
தந்தையும் தாயும் தொழுதெழுக என்பதே
முந்தையோர் கண்ட முறை.
5. எச்சிலுடன் தீண்டத் தகாதவை
(இன்னிசைக் சிந்தியல் வெண்பா)
எச்சிலார் தீண்டார் பசுப்பார்ப்பார் தீத்தேவர்
உச்சந் தலையோடு இவைஎன்ப யாவரும்
திட்பத்தால் தீண்டாப் பொருள்.
6.. எச்சிலுடன் காணக் கூடாதவை
(இன்னிசைக் சிந்தியல் வெண்பா)
எச்சிலார் நோக்கார் புலைதிங்கள் ஞாயிறுநாய்
தக்கவீழ் மீனோடே இவ்வைந்தும் தெற்றென
நன்கறிவார் நாளும் விரைந்து.
7. எச்சில்கள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
எச்சில் பலவும் உளமற் றவற்றுள்
இயக்கம் இரண்டும் இணைவிழைச்சு வாயின்
விழைச்சுஇவை எச்சில் இந்நான்கு.
8. எச்சிலுடன் செய்யக் கூடாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
நால்வகை எச்சிலும் நன்கு கடைப்பிடித்து
ஓதார் உரையார் வளராரே எஞ்ஞான்றும்
மேதைகள் ஆகுறு வார்.
9. காலையில் கடவுளை வணங்குக
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
நாளந்தி கோல்தின்று கண்கழீஇத் தெய்வத்தைத்
தானறியும் ஆற்றால் தொழுதெழுக அல்கந்தி
நின்று தொழுதல் பழி.
10. நீராட வேண்டிய சமயங்கள்
(பஃறொடை வெண்பா)
தேவர் வழிபாடு தீக்கனா வாலாமை
உண்டது கான்றல் மயிர்களைதல் ஊண்பொழுது
வைகு துயிலொடு இணைவிழைச்சுக் கீழ்மக்கள்
மெய்யுறல் ஏனை மயலுறல் ஈரைந்தும்
ஐயுறாது ஆடுக நீர்.
11. பழைமையோர் கண்ட முறைமை
(இன்னிசை வெண்பா)
உடுத்தலால் நீராடார் ஒன்றுடுத்து உண்ணார்
உடுத்தாடை நீருள் பிழியார் விழுத்தக்கார்
ஒன்றுடுத்து என்றும் அவைபுகார் என்பதே
முந்தையோர் கண்ட முறை.
12. செய்யாமல் தவிர்க்க வேண்டியவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தலையுரைத்த எண்ணெயால் எவ்வுறுப்பும் தீண்டார்
பிறர்உடுத்த மாசுணியும் தீண்டார் செருப்புக்
குறையெனினும் கொள்ளார் இரந்து.
13. செய்யத் தகாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
நீருள் நிழல்புரிந்து நோக்கார் நிலம்இராக்
கீறார் இராமரமும் சேரார் இடர்எனினும்
நீர்தொடாது எண்ணெய் உரையார் உரைத்தபின்
நீர்தொடார் நோக்கார் புலை.
14. நீராடும் முறை
(இன்னிசை வெண்பா)
நீராடும் போழ்தில் நெறிப்பட்டார் எஞ்ஞான்றும்
நீந்தார் உமியார் திளையார் விளையாடார்
காய்ந்தது எனினும் தலைஒழிந்து ஆடாரே
ஆய்ந்த அறிவி னவர்.
15. உடலைப்போல் போற்றத் தக்கவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
ஐம்பூதம் பார்ப்பார் பசுத்திங்கள் ஞாயிறு
தம்பூதம் எண்ணாது இகழ்வானேல் தம்மெய்க்கண்
ஐம்பூதம் அன்றே கெடும்.
16. யாவரும் கூறிய நெறி
(சவலை வெண்பா)
அரசன் உவாத்தியான் தாய்தந்தை தம்முன்
நிகரில் குரவர் இவர்இவரைத்
தேவரைப் போலத் தொழுக என்பதே
யாவரும் கண்ட நெறி.
17. நல்லறிவாளர் செயல்
(இன்னிசை வெண்பா)
குரவர் உரையிகந்து செய்யார் விரதம்
குறையுடையார் தீர மறவார் - நிறையுவா
மேல்கோலும் தின்னார் மரங்குறையார் என்பவே
நல்லறி வாளர் துணிவு.
18. உணவு உண்ணும் முறைமை
(இன்னிசை வெண்பா)
நீராடிக் கால்கழுவி வாய்பூசி மண்டலஞ்செய்து
உண்டாரே உண்டார் எனப்படுவர் அல்லாதார்
உண்டார்போல் வாய்பூசிச் செல்வர் அதுவெறுத்துக்
கொண்டார் அரக்கர் குறித்து.
19. கால் கழுவிய பின் செய்ய வேண்டியவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
காலினீர் நீங்காமை உண்டிடுக பள்ளியுள்
ஈரம் புலராமை ஏறற்க என்பதே
பேரறி வாளர் துணிவு.
20. உண்ணும் விதம்
(இன்னிசை வெண்பா)
உண்ணுங்கால் நோக்கும் திசைகிழக்குக் கண்ணமர்ந்து
தூங்கான் துளங்காமை நன்குஇரீஇ யாண்டும்
பிறிதியாதும் நோக்கான் உரையான் தொழுதுகொண்டு
உண்க உகாஅமை நன்கு.
21. ஒழுக்கம் பிழையாதவர் செய்வது
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
விருந்தினர் மூத்தோர் பசுசிறை பிள்ளை
இவர்க்கூண் தொடுத்தல்லால் உண்ணாரே என்றும்
ஒழுக்கம் பிழையா தவர்.
22. பிற திசையும் நல்ல
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
ஒழிந்த திசையும் வழிமுறையால் நல்ல
முகட்டு வழியூண் புகழ்ந்தார் இகழ்ந்தார்
முகட்டு வழிகட்டில் பாடு.
23. உண்ணக்கூடாத முறைகள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கிடந்துண்ணார் நின்றுண்ணார் வெள்ளிடையும் உண்ணார்
சிறந்து மிகவுண்ணார் கட்டில்மேல் உண்ணார்
இறந்தொன்றும் தின்னற்க நின்று.
24. பெரியோருடன் இருந்து உண்ணும் முறை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
முன்துவ்வார் முன்னெழார் மிக்குறார் ஊணின்கண்
என்பெறினும் ஆற்றவலம் இரார் தம்மிற்
பெரியார்தம் பாலிருந்தக் கால்.
25. கசக்கும் சுவை முதலிய சுவையுடைய பொருள்களை உண்ணும் முறைமை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கைப்பன எல்லாம் கடைதலை தித்திப்ப
மெச்சும் வகையால் ஒழிந்த இடையாகத்
துய்க்க முறைவகையால் ஊண்.
26. உண்ணும் கலங்களைக் கையாளும் முறை
(இன்னிசை வெண்பா)
முதியவரைப் பக்கத்து வையார் விதிமுறையால்
உண்பவற்றுள் எல்லாஞ் சிறிய கடைப்பிடித்து
அன்பில் திரியாமை ஆசாரம் நீங்காமை
பண்பினால் நீக்கல் கலம்.
27. உண்டபின் செய்ய வேண்டியவை
(பஃறொடை வெண்பா)
இழியாமை நன்குமிழ்ந்து எச்சில் அறவாய்
அடியோடு நன்கு துடைத்து வடிவுடைத்தா
முக்கால் குடித்துத் துடைத்து முகத்துறுப்பு
ஒத்த வகையால் விரலுறுத்தி வாய்பூசல்
மிக்கவர் கண்ட நெறி.
28. நீர் குடிக்கும் முறை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
இருகையால் தண்ணீர் பருகார் ஒருகையால்
கொள்ளார் கொடாஅர் குரவர்க்கு இருகை
சொறியார் உடம்பு மடுத்து.
29. மாலையில் செய்யக் கூடியவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
அந்திப் பொழுது கிடவார் நடவாரே
உண்ணார் வெகுளார் விளக்கிகழார் முன்னந்தி
அல்குண்டு அடங்கல் வழி.
30. உறங்கும் முறை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கிடக்குங்கால் கைகூப்பித் தெய்வம் தொழுது
வடக்கொடு கோணம் தலைசெய்யார் மீக்கோள்
உடற்கொடுத்துச் சேர்தல் வழி.
31. இடையில் செல்லாமை முதலியன
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
இருதேவர் பார்ப்பார் இடைபோகார் தும்மினும்
மிக்கார் வழுத்தில் தொழுதெழுக ஒப்பார்க்கு
உடன்செல்லல் உள்ளம் உவந்து.
32. மலம், சிறுநீர் கழிக்கக்கூடாத இடங்கள்
(இன்னிசை வெண்பா)
புற்பைங்கூழ் ஆப்பி சுடலை வழிதீர்த்தம்
தேவ குலம்நிழல் ஆநிலை வெண்பலிஎன்று
ஈரைந்தின் கண்ணும் உமிழ்வோடு இருபுலனும்
சோரார் உணர்வுடை யார்.
33. மலம் சிறுநீர் கழிக்கும் முறை
(குறள் வெண்பா)
பகல்தெற்கு நோக்கார் இராவடக்கு நோக்கார்
பகல்பெய்யார் தீயுனுள் நீர்.
34. மலம், சிறுநீர் கழிக்கும் திசை
(இன்னிசை வெண்பா)
பத்துத் திசையும் மனத்தான் மறைத்தபின்
அந்தரத்து அல்லால் உமிழ்வோடு இருபுலனும்
இந்திர தானம் பெறினும் இகழாரே
தந்திரத்து வாழ்துமென் பார்.
35. வாய் அலம்பாத இடங்கள்
(இன்னிசை வெண்பா)
நடைவரவு நீரகத்து நின்றுவாய் பூசார்
வழிநிலை நீருள்ளும் பூசார் மனத்தால்
வரைந்துகொண் டல்லது பூசார் கலத்தினால்
பெய்பூச்சுச் சீரா தெனின்.
36. ஒழுக்க மற்றவை
(பஃறொடை வெண்பா)
சுடரிடைப் போகார் சுவர்மேல் உமியார்
இடரெனினும் மாசுணி கீழ்தம்மேற் கொள்ளார்
படைவரினும் ஆடை வளியுரைப்பப் போகார்
பலரிடை ஆடை உதிராரே என்றும்
கடனறி காட்சி யவர்.
37. நரகத்துக்குச் செலுத்துவன
(நேரிசை வெண்பா)
பிறர் மனை கள்களவு சூது கொலையோடு
அறனறிந்தார் இவ்வைந்து நோக்கார் - திறனிலரென்று
எள்ளப் படுவதூஉம் அன்றி நிரயத்துச்
செல்வழி உய்த்திடுத லால்.
38. எண்ணக்கூடாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
பொய்குறளை வெளவல் அழுக்காறு இவைநான்கும்
ஐயம்தீர் காட்சியார் சிந்தியார் - சிந்திப்பின்
ஐயம் புகுவித்து அருநிரயத் துய்த்திடும்
தெய்வமும் செற்று விடும்.
39. தெய்வத்துக்குப் பலியூட்டிய பின் உண்க
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தமக்கென்று உலையேற்றார் தம்பொருட்டூண் கொள்ளார்
அடுக்களை எச்சில் படாஅர் மனைப்பலி
ஊட்டினமை கண்டுண்க ஊண்.
40. சான்றோர் இயல்பு
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உயர்ந்ததன் மேலிரார் உள்ளழிவு செய்யார்
இறந்தின்னா செய்தக் கடைத்தும் குரவர்
இளங்கிளைஞர் உண்ணு மிடத்து.
41. சில செய்யக் கூடியவையும் செய்யக் கூடாதவையும்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கண்ணெச்சில் கண்ணூட்டார் காலொடு கால்தேயார்
புண்ணியம் ஆய தலையோடு றுப்புறுத்த
நுண்ணிய நூலறிவி னார்.
42. மனைவியைச் சேரும் காலமும் நீங்கும் காலமும்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தீண்டாநாள் முந்நாளும் நோக்கார்நீ ராடியபின்
ஈராறு நாளும் இகவற்க என்பதே
பேரறி வாளர் துணிவு.
43. உடன் உறைதலுக்கு ஆகாத காலம்
(இன்னிசை வெண்பா)
உச்சியம் போழ்தோடு இடையாமம் ஈரந்தி
மிக்க இருதேவர் நாளோ டுவாத்திதிநாள்
அட்டமியும் ஏனைப் பிறந்தநாள் இவ்வனைத்தும்
ஒட்டார் உடனுறைவின் கண்.
44. நாழி முதலியவற்றை வைக்கும் முறை
(இன்னிசை வெண்பா)
நாழி மணைமேல் இரியார் மணைகவிழார்
கோடி கடையுள் விரியார் கடைத்தலை
ஓராது கட்டில் பாடஅர் அறியாதார்
தந்தலைக்கண் நில்லா விடல்.
45. பந்தலில் வைக்கத் தகாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
துடைப்பம் துகள்காடு புல்லிதழ்ச் செத்தல்
கருங்கலம் கட்டில் கிழிந்ததனோடு ஐந்தும்
பரப்பற்க பந்த ரகத்து.
46. வீட்டைப் பேணும் முறைமை
(பஃறொடை வெண்பா)
காட்டுக் களைந்து கலம்கழீஇ இல்லத்தை
ஆப்பிநீ ரெங்கும் தெளித்துச் சிறுகாலை
நீர்ச்சால் கரக நிறைய மலரணிந்து
இல்லம் பொலிய அடுப்பினுள் தீப்பெய்க
நல்லது உறல்வேண்டு வார்.
47 நூல் ஓதுவதற்கு ஆகாத காலம்
(இன்னிசை வெண்பா)
அட்டமியும் ஏனை உவாவும் பதினான்கும்
அப்பூமி காப்பார்க்கு உறுகண்ணும் மிக்க
நிலத்துளக்கு விண்ணதிர்ப்பு வாலாமை பார்ப்பார்
இலங்குநூல் ஓதாத நாள்.
48. அறம் செய்தற்கும் விருந்து அளித்தற்கும் உரிய நாட்கள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கலியாணம் தேவர் பிதிர்விழா, வேள்வியென்ற
ஐவகை நாளும் இகழா தறஞ்செய்க
பெய்க விருந்திற்கும் கூழ்.
49. நடை உடை முதலியவற்றைத் தக்கபடி அமைத்தல்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உடைநடை சொற்சோர்வு வைதலிந் நான்கும்
நிலைமைக்கும் கல்விக்கும் ஆண்மைக்கும் தத்தம்
குடிமைக்கும் தக்க செயல்.
50. கேள்வியுடையவர் செயல்
(இன்னிசை வெண்பா)
பழியார் இழியார் பலருள் உறங்கார்
இசையாத நேர்ந்து கரவார் இசைவின்றி
இல்லாரை எள்ளி இகழ்ந்துரையார் தள்ளியும்
தாங்கருங் கேள்வி யவர்.
51. தம் உடல் ஒளி விரும்புவார் செய்யத் தக்கவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
மின்னொளியும் வீழ்மீனும் வேசையர்கள் கோலமும்
நம்மொளி வேண்டுவார் நோக்கார் பகற்கிழவோன்
முன்னொளியும் பின்னொளியும் அற்று.
52. தளராத உள்ளத்தவர் செயல்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
படிறும் பயனிலவும் பட்டி யுரையும்
வசையும் புறனும் உரையாரே என்றும்
அசையாத உள்ளத் தவர்.
53. ஒழுக்கமுடையவர் செய்யாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
தெறியொடு கல்லேறு வீளை விளியே
விகிர்தம் கதம்,கரத்தல் கைபுடை தோன்ற
உறுப்புச் செகுத்தலோடு இன்னவை யெல்லாம்
பயிற்றார் நெறிப்பட் டவர்.
54. விருந்தினர்க்குச் செய்யும் சிறப்பு
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
முறுவல் இனிதுரை கால்நீர் இணைபாய்
கிடக்கையோடு இவ்வைந்து மென்ப தலைச்சென்றார்க்கு
ஊணொடு செய்யும் சிறப்பு.
55. அறிஞர் விரும்பாத இடங்கள்
(பஃறொடை வெண்பா)
கறுத்த பகைமுனையும் கள்ளாட்டுக் கண்ணும்
நிறுத்த மனமில்லார் சேரி அகத்தும்
குணநோக்கிக் கொண்டவர் கோள்விட் டுழியும்
நிகரில் அறிவினார் வேண்டார் பலர்தொகு
நீர்க்கரையும் நீடு நிலை.
56. தவிர்வன சில
(பஃறொடை வெண்பா)
முளிபுல்லும் கானமும் சேரார்தீக் கூட்டார்
துளிவிழக் கால்பரப்பி ஓடார் தெளிவிலாக்
கானம் தமியர் இயங்கார் துளியஃகி
நல்குரவு ஆற்றப் பெருகினும் செய்யாரே
தொல்வரவின் தீர்ந்த தொழில்.
57. நோய் வேண்டாதவர் செய்யக் கூடாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
பாழ்மனையும் தேவ குலனும் சுடுகாடும்
ஊரில் வழியெழுந்த ஒற்றை முதுமரனும்
தாமே தமியர் புகாஅர் பகல்வளரார்
நோயின்மை வேண்டு பவர்.
58. ஒருவர் புறப்படும் போது செய்யத் தகாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
எழுச்சிக்கண் பிற்கூவார் தும்மார் வழுக்கியும்
எங்குற்றுச் சேறீரோ என்னாரே முன்புக்கு
எதிர்முகமா நின்றும் உரையார் இருசார்வும்
கொள்வர் குரவர் வலம்.
59. சில தீய ஒழுக்கங்கள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உடம்புநன்று என்றுரையார் ஊதார் விளக்கும்
அடுப்பினுள் தீநந்தக் கொள்ளார் அதனைப்
படக்காயார் தம்மேற் குறித்து.
60. சான்றோருடன் செல்லும் போது செய்யத் தக்கவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
யாதொன்றும் ஏறார் செருப்பு வெயின்மறையார்
ஆன்றவிந்த முத்த விழுமியார் தம்மோடுஅங்கு
ஓராறு செல்லுமிடத்து.
61. நூல்முறை உணர்ந்தவர் துணிவு
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
வான்முறை யான்வந்த நான்மறை யாளரை
மேன்முறைப் பால்தம் குரவரைப் போலொழுகல்
நூன்முறை யாளர் துணிவு.
62. சான்றோர்க்குச் செய்யும் ஒழுக்கம்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கால்வாய்த் தொழுவு சமயம் எழுந்திருப்பு
ஆசாரம் என்பர் குரவர்க்கு இவையிவை
சாரத்தால் சொல்லிய மூன்று.
63. கற்றவர் கண்ட நெறி
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
துறந்தாரைப் பேணலும் நாணலும்தாம் கற்ற
மறந்தும் குரவர்முன் சொல்லாமை மூன்றும்
திறங்கண்டார் கண்ட நெறி.
64. வாழக்கடவர் எனப்படுவர்
(இன்னிசை வெண்பா)
பார்ப்பார் தவரே சுமந்தார் பிணிப்பட்டார்
மூத்தார் இளையார் பசுப்பெண்டிர் என்றிவர்கட்டு
ஆற்ற வழிவிலங்கி னாரே பிறப்பிடைப்
போற்றி யெனப்படு வார்.
65. தனித்திருக்கக் கூடாதவர்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
ஈன்றாள் மகள்தம் உடன்பிறந்தாள் ஆயினும்
சான்றார் தமித்தா(க) உறையற்க ஐம்புலனும்
தாங்கற்கு அரிதஆக லான்.
66. மன்னருடன் பழகும் முறை
(இன்னிசை வெண்பா)
கடைவிலக்கிற் காயார் கழிகிழமை செய்யார்
கொடையளிக்கண் பொச்சாவார் கோலநேர்செய்யார்
இடையறுத்துப் போகிப் பிறனொருவன் சேரார்
கடைபோக வாழ்துமென் பார்.
67. குற்றம் ஆவன
(இன்னிசை வெண்பா)
தமக்குற்ற கட்டுரையும் தம்மிற் பெரியார்
உரைத்ததற்கு உற்ற உரையுமஃ தன்றிப்
பிறர்க்குற்ற கட்டுரையும் சொல்லற்க சொல்லின்
வடுக்குற்ற மாகி விடும்.
68. நல்ல நெறி
(இன்னிசை வெண்பா)
பெரியார் உவப்பனதாம் உவவார் இல்லம்
சிறியாரைக் கொண்டு புகாஅர் அறிவறியாப்
பிள்ளையே ஆயினும் இழித்துரையார் தம்மோடு
அளவளா வில்லா இடத்து.
69. மன்னன் செய்கையில் வெறுப்படையாமை முதலியன
(இன்னிசை வெண்பா)
முனியார் துனியார் முகத்தெதிர் நில்லார்
தனிமை இடத்துக்கண் தம்கருமம் சொல்லார்
இனியவை யாமறிதும் என்னார் கசிவின்று
காக்கைவெள் என்னும் எனின்.
70. மன்னன் முன் செய்யத் தகாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உமிவும் உயர்ந்துழி ஏறலும் பாக்கும்
வகையில் உரையும் வளர்ச்சியும் ஐந்தும்
புணரார் பெரியா ரகத்து.
71. மன்னன் முன் சொல்லக் கூடாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
இறைவர்முன் செல்வமும் கல்வியும் தேசும்
குணனும் குலமுடையார் கூறார் பகைவர்போல்
பாரித்துப் பல்காற் பயின்று.
72. வணங்கக்கூடாத இடங்கள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
பெரியார் மனையகத்தும் தேவ குலத்தும்
வணங்கார் குரவரையும் கண்டால் அணங்கொடு
நேர்பெரியார் செல்லு மிடத்து.
73. மன்னர் முன் செய்யத் தகாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
நகையொடு கொட்டாவி காறிப்புத் தும்மல்
இவையும் பெரியார்முன் செய்யாரே செய்யின்
அசையாது நிற்கும் பழி.
74. ஆசிரியரிடம் நடக்கும் முறைமை
(இன்னிசை வெண்பா)
நின்றக்கால் நிற்க அடக்கத்தால் என்றும்
இருந்தக்கால் ஏவாமை ஏகார் பெருந்தக்கார்
சொல்லிற் செவிகொடுத்துக் கேட்டீக மீட்டும்
வினாவற்க சொல்லொழிந்தக் கால்.
75. சான்றோர் அவையில் செய்யக் கூடாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உடுக்கை இகவார் செவிசொறுண்டார் கைம்மேல்
எடுத்துரையார் பெண்டிர்மேல் நோக்கார் செவிச்சொல்லும்
கொள்ளார் பெரியார் அகத்து.
76. சொல்லும் முறைமை
(இன்னிசை வெண்பா)
விரைந்துரையார் மேன்மேல் உரையார்பொய் யாய
பரந்துரையார் பாரித்து உரையார் - ஒருங்கெனைத்தும்
சில்லெழுத்தினாலே பொருளடங்கக் காலந்தால்
சொல்லுக செவ்வி அறிந்து.
77. நல்ல குலப்பெண்டிர் இயல்பு
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தம்மேனி நோக்கார் தலையுளரார் கைந்நொடியார்
எம்மேனி ஆயினும் நோக்கார் தலைமகன்
தம்மேனி அல்லால் பிற.
78. மன்னர் அவையில் செய்யக் கூடாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
பிறரொடு மந்திரம் கொள்ளார் இறைவனைச்
சாரார் செவியோரார் சாரின் பிறிதொன்று
தேர்வார்போல் நிற்க திரிந்து.
79. பெரியோரிடம் உள்ள முச்செயல்கள்
(நேரிசை வெண்பா)
துன்பத்துள் துன்புற்று வாழ்தலும் இன்பத்துள்
இன்ப வகையால் ஒழுகலும் - அன்பின்
செறப்பட்டார் இல்லம் புகாமையும் மூன்றும்
திறப்பட்டார் கண்ணே உள.
80. சான்றோர் பெயர் முதலியவை கூறாமை
(நேரிசை வெண்பா)
தெறுவந்தும் தங்குரவர் பேருரையார் இல்லத்து
உறுமி நெடிதும் இராஅர் - பெரியாரை
என்று முறைகொண்டு கூறார் புலையரையும்
நன்கறிவார் கூறார் முறை.
81. ஆன்றோர் செய்யாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
புழைக்கடைப் புகார் அரசன் கோட்டி உரிமை
இவற்றுக்கண் செவ்வியார் நோக்காரே அவ்வத்
தொழிற்குரிவர் அல்லா தவர்.
82. மனைவியின் உள்ளம் மாறுபடுதல்
(இன்னிசை வெண்பா)
வண்ண மகளிரி இடத்தொடு தம்மிடம்
ஒள்ளியம் என்பார் இடம்கொள்ளார் தெள்ளி
மிகக்கிழமை உண்டெனினும் வேண்டாவே பெண்டிர்க்கு
உவப்பன வேறாய் விடும்.
83. கடைபோக வாழ்வோம் என எண்ணுபவர் மேற்கொள்ள வேண்டியவை
(இன்னிசை வெண்பா)
நிரல்படச் செல்லார் நிழன்மிதித்து நில்லார்
உரையிடை ஆய்ந்து உரையார் ஊர்முனிவ செய்யார்
அரசர் படையளவுஞ் சொல்லாரே என்றும்
கடைபோக வாழ்துமென் பார்.
84. பழகியவை என இகழத் தகாதவை
(இன்னிசை வெண்பா)
அளையுறை பாம்பும் அரசும் நெருப்பும்
முழைஉறை சீயமும் என்றிவை நான்கும்
இளைய எளிய பயின்றனஎன்று எண்ணி
இகழின் இழுக்கந் தரும்.
85. செல்வம் கெடும் வழி
(நேரிசை வெண்பா)
அறத்தொடு கல்யாணம் ஆள்வினை கூரை
இறப்பப் பெருகியக் கண்ணும் - திறப்பட்டார்
மன்னரின் மேம்பட்ட செய்யற்க செய்யின்
மன்னிய செல்வம் கெடும்.
86. பெரியவரை உண்டது யாது என வினவக் கூடாது
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உண்டது கேளார்; குரவரை மிக்காரைக்
கண்டுழிக் கண்டால் மனந்திரியார்; புல்லரையும்
உண்டது கேளார் விடல்.
87. கட்டிலில் படுத்திருப்பவருக்குச் செய்யத் தகாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
கிடந்தாரைக் கால்கழுவார் பூப்பெய்யார் சாந்தும்
மறந்தானும் எஞ்ஞான்றும் பூசார் கிடந்தார்கண்
நில்லார்தாம் கட்டின் மிசை.
88. பெரியோர் போல் வாழ்வோம் என எண்ணுபவர் செய்கைகள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உதவிப் பயனுரையார் உண்டி பழியார்
அறத்தொடு தான்நோற்ற நோன்பு வியவார்
திறத்துளி வாழ்தும்என் பார்.
89. கிடைக்காதவற்றை விரும்பாமை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
எய்யாத வேண்டார் இரங்கார் இகந்ததற்குக்
கைவாரா வந்த இடுக்கண் மனம் அழுங்கார்
மெய்யாய காட்சி யவர்.
90. தலையில் சூடிய மோத்தல்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தலைக்கிட்ட பூமேவார் மோந்தபூச் சூடார்
பசுக்கொடுப்பின் பார்ப்பார்கைக் கொள்ளாரே என்றும்
புலைக்கு எச்சில் நீட்டார் விடல்.
91. பழியாவன
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
மோட்டுடைப் போர்வையோடு ஏக்கழுத்துந் தாளிசைப்பும்
காட்டுளே யானும் பழித்தார மாம்தம்மின்
மூத்த உளஆக லான்.
92. அந்தணரின் சொல்லைக் கேட்க
(நேரிசை வெண்பா)
தலைஇய நற்கருமஞ் செய்யுங்கால் என்றும்
புலையர்வாய் நாள்கேட்டுச் செய்யார் - தொலைவில்லா
அந்தணர்வாய்ச் சொல்கேட்டுச் செய்க அவர் வாய்ச்சொல்
என்றும் பிழைப்ப தில்லை.
93. சான்றோர் அவையில் குறும்பு முதலியன செய்யாமை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
மன்றத்து நின்று உஞற்றார் மாசுதிமிர்ந் தியங்கார்
என்றும் கடுஞ்சொல் உரையார் இருவராய்
நின்று உழியும் செல்லார் விடல்.
94. ஐயம் இல்லாத அறிவினர் செய்கை
(இன்னிசை வெண்பா)
கைசுட்டிக் கட்டுரையார் கால்மேல் எழுத்திடார்
மெய்சுட்டி இல்லாரை உள்ளாரோடு ஒப்புரையார்
கையில் குரவர் கொடுப்ப இருந்துஏலார்
ஐயமில் காட்சி யவர்.
95. பொன்னைப் போல் காக்கத் தக்கவை
(இன்னிசை வெண்பா)
தன்னுடம்பு தாரம் அடைக்கலம் தன்னுயிர்க்குஎன்று
உன்னித்து வைத்த பொருளோ டிவைநான்கும்
பொன்னினைப் போல்போற்றிக் காத்துய்க்க உய்க்காக்கால்
மன்னிய ஏதம் தரும்.
96. எறும்பு முதலியவை போல் செயல் செய்தல்
(இன்னிசை வெண்பா)
நந்தெறும்பு தூக்கணம் புள்காக்கை என்றிவைபோல்
தம்கருமம் நல்ல கடைப்பிடித்துத் தங்கருமம்
அப்பெற்றி யாக முயல்பவர்க்கு ஆசாரம்
எப்பெற்றி யானும் படும்.
97. சான்றோர் முன் சொல்லும் முறை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
தொழுதாலும் வாய்புதைத் தானும் அஃதன்றிப்
பெரியார்முன் யாதும் உரையார் பழியவர்
கண்ணுள்ளே நோக்கி யுரை.
98. புகக் கூடாத இடங்கள்
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
சூதர் கழகம் அரவம் அறாக்களம்
பேதைகள் அல்லார் புகாஅர் புகுபவேல்
ஏதம் பலவும் தரும்.
99. அறிவினர் செய்யாதவை
(இன்னிசைச் சிந்தியல் வெண்பா)
உரற்களத்தும் அட்டிலும் பெண்டிர்கள் மேலும்
நடுக்கற்ற காட்சியார் நோக்கார் எடுத்திசையார்
இல்லம் புகாஅர் விடல்.
100. ஒழுக்கத்தினின்று விலகியவர்
(பஃறொடை வெண்பா)
அறியாத தேயத்தான் ஆதுலன் மூத்தான்
இளையான் உயிரிழந்தான் அஞ்சினான் உண்டான்
அரசர் தொழில்தலை வைத்தான் மணாளனென்ற
ஒன்பதின்மர் கண்டீர் உரைக்குங்கால் மெய்யான
ஆசாரம் வீடுபெற் றார்.
ஆசாரக் கோவை முற்றிற்று.
தொகுப்பு :-
சத்யாசெந்தில்,
முதுகலை தமிழ் இரண்டாம் ஆண்டு மாணவி,
மயிலம் தமிழ்க்கல்லூரி,
மயிலம் - 604 304.
விழுப்புரம் மாவட்டம்,
தமிழ்நாடு - இந்தியா.
விழுப்புரம் மாவட்டம்,
தமிழ்நாடு - இந்தியா.
